حکومت اسلامی

بنام الله/// سیاست در محتوا به معنای سیره و روش اداره یک جامعه گفته میشود///اگر هدف از اداره یک جامعه سلطه و اشرافی گری و منافع شخصی و گروهی و نژادی و دنیوی باشد ان سیاست و حتی ان حاکمیت مورد پذیرش اسلام و صالحان نخواهد بود و مقاومت و رسوایی ان از تکالیف تمام اعصار است/// اما اگر هدف از ان تعالی ارزشهای اخلاقی و تقرب جمعی به الله و احیای حقوق مخلوقان باشد اینچنین حاکمیتی واجب و لازمه همزیستی انسانهاست///انسان به عنوان مخلوق برتر و خلیفه الله نه تنها مدیر جماعت خود بلکه به عنوان مدیر حقوق تمام خلقت در زمین و اسمان است که مستقسما باید تحت رای معصوم اداره شود اما در زمان غیبت از انجایی که نباید احکام اسلام و ایات قران چون مردابی ساکن بی مصرف بماند وظیفه این است که در صورت مهیا بودن شرایط حداقلی مومنان به عنوان امنای امام و مردم در امور زمینی اعم از مادی و معنوی اعمال حاکمیت کنند تا در حد توان و شرایط احیای حق صورت پذیرد /// اینکه حالا در نظام جمهوری اسلامی نواقص مدیریتی زیادی وجود دارد دال بر ابطال اان نیست زیرا اسلامی که امروزه بدون حظور رسمی امام در اختیار ما است توسط ما بطور تمام و کمال قابل اجرا نیست ///البته باید نظارت و انتقاد و پیگیری در مقابل خطاها و نواقص وجود داشته باشد تا روند تکامل و خلوص ادامه یابد و جریان اسلام خو.اهی متوقف نگردد/// در حاکمیت ولایت فقیه دو طرز تفکر وجود دارد یکی اینکه ایران به عنوان یک کشور اسلامی مستقل در چارچوب منافع ملی و مذهبی خود گام بردارد و امور مربوط به ظهور و انقلاب جهانی را به امام زمان واگزار کند که معمولا جناح های اصلاح طلب و یا روحانیت سنتی بدان اعتقاد دارند/// من باین طرز تفکر شدیدا مخالفم زیرا انقلاب مهدوی را در طول فعالیت و اراده مردم میدانم و تا زمانی که توسط مردم و صالحان مقدمات فراهم نگردد ظهوری نیز در کار نخواهد بود/// اما تفکر دوم که پیروان خط امام خمینی و رهبری ان را مدیریت میکنند تفکر اسلام جهانی و ظمینه سازی برای ظهور و حساب باز کردن روی امداد الهی و کمک های امام است/در این سیاست اصولا اعتماد و وفاداری بر اصل ظهور و ظمینه سازی حکمفرما است و منافع ملی در اختیار منافع جهانی قرار دارد و این حرکت قصد ظمینه سازی و مقدمه چینی برای ورود صالحان به مدیریت جهانی را دارد/// حال اینکه به چه شکل و با چه تدبری جای همفکری دارد